Melankoli Kalp Ben -Jack

Oldukça boş zamanım var. Değerlendirmesini yapacak ne gücüm ne de manevi imkanlarım var. Her şeyin farkındayım ama cabalamiyorum. Bu durum beni oldugumdan daha çekilmez bir insan yapıyor.

Bu aralar çalışmadığım zamanlarda Dertsiz başıma dert açma gibi ugraslarim mevcut.  Çünkü acıyla beslenen bir insan olarak duygusalliktan uzaklaşıyorum. Yalnız kaldığım ve kendimi sorguladigim zamanlar içerisinde yaşadığım paradoks halleri beni bunaltmaya başladı.  Yarım kalmislik hissini bir parçam gibi brnimseyip hayatimin her alanına yerleştirmeye başladım.
Çok korkunç. ......

Bu şehirdeki zamanım dolmuş gibi.  Artık aynı binaları , aynı insanları görmekten çok sıkıldım.  Kafami ve kedimi alıp uzaklasmak istiyorum.  Çok fazla planım var geleceğe dair.  Hiç birinin olmayacağını ya da yarım yamalak olacağını bile bile belirsizlik içinde yorgunluk anlamında master yapmak üzereyim.

Sıkıntının büyük payı bende. Içimdeki Humanist yaklaşıma sağlık, başkalarına mâl edemeyecek kadar degerlislestiriyorum kendimi. Aslında hayat bir oyun ve fazla ciddiye almamak lazım. Oyun kurucusu değilim ve sanırsam oyunun bir parçası da olamıyorum.  Yarımim , yarım kaldım ve yarım kalmaya devam edeceğim gibime geliyor. Bu düşünce çok fazla canımı sıkıyor ve bir donun noktasına ihtiyacim var.

Dönüm noktasından kastım , yarım kalmış ve beni tamamlayacak bir insan evladı.  Dedigim gibi tek başıma rahata eremeyecek kadar birine ihtiyaç duyuyorum. Sıfatlarin bi önemi yok.  Açıkçası birine de gerek yok.  Dedigim gibi sorunun ne olduğunu biliyorum fakat bir ugrasta bulunmuyorum. Bu durum sorun mu benim için ondan bile emin değilim.

21 yaşındayım ve yakinda 22 olacağım.  Normal gençler gibi bir hayat yasayamiyorim.  Sabah işe gidiyor , işten çıkar çıkmaz evime geliyorum.  Çevremde çok insan olmasına rağmen asıl beni ifade etme zorluğu yaşıyorum.  Sıkıntılarım vat ve sıkıntılarım in hepsi sadcee dert üretmeye yarayan dusuncelerim.  Eğer yanımda kalem ve kağıt olmasa bu yazdıklarımı kendi kendime konuşup bilinçaltımin derinliklerine yollayacaktim.  Neyse ki şanslı gunumdeymisiz.  Her zamanki gibi balonda boş boş oturmak yerine yazı yapabiliyorum.  Bu uzun zamandır yaptığım en rahatlatıcı eylemlerden bir tanesi. Diğeri ne onu bilmiyorum gerçi

Hayatima aldigim herkes benden birseyler aldı. Kimi mantigimi , kimi neşeli , kimi duygularımı , kimi nesemi aldı.  Bunların bendr hiç bir zaman tekrar da halinde olmayacağını biliyorum.  Tebessüm edisimin altındaki acıyı , sessizliğimin altındaki acizligi bir bakisimdan anlayacak ve benimle aynı şeyleri yaşamayı göze alacak kadar sağlam biri lazım. Zaten hep böyle biri buldugumu düşündüğüm insanlara da verdim ya son kalan sabrimi , sevgimi vs vs.

O yüzden uzun bir süre kimseyle takılmayi düşünmüyorum.

Secret'taki yarım kalmislik hissine,  doktorun benden sonraki mutlu hayatını kiskanmama ve ayildigim bütün insanlara uğrayan ama bana garezi olduğunu düşündüğüm şansa. ..

Vakitli ya da vakitsiz giden yarım kalanlara sağlık. ...