Yaşadığım şeylerin hayatımı etkilemesine bu kadar izin verdiğim için kendimi suçluyorum. O kadar fazla şey yaşadığımı düşünen ben bu sefer duvara tosladım ve darma dağın bi vaziyetteyim. Ama hala yaşıyorum. Öyle yada böyle. Filmlerde olabilecek birşey. Hatta filmi bile var 'ıssız adam' ...
Yalnız kalmayı bir insan nie ister ki ? Üzüleceğini bile bile terk etmeyi ? İnsanları anlamak zor. Kendimi anlamaya çalışmak daha zor. Ne kadar ağrıma gitse de söylemek AYRILDIK.. Aslında terk edildim. En önemlisi kendimi terk edip ona bağlandığımın farkına vardım. Şimdi ise yalnızlığımla sevişiyorum. Ve aklımda yazdığım bir sürü mutlu sonlu hikayelerle.
Artık durulma zamanımın geldiğini hissediyor gibiyim. Durulmalıyım. Çünkü yaşadığım şeylerin yükünü kaldırmakla uğraşıyorum. Daha fazla bi yüke ihtiyacım yok. Gücüm de yok.Çok fazla şey yaşadım. Ailem berbattı. Yaşadığım çevre berbattı. Okuduğum okul bile bir sürü zorluk çıkarttı bana. Benimle 'top' diye dalga geçenleri dövdüğüm için hep dışlandım öğretmeler tarafından. Bana top dediklerini söyleyemedim tabi ki . Lise hayatım daha bi rahattı. Herkes ergendi ve kendileri ile ilgili problemleri vardı. Bende tecrübe kazanmış bi şekilde kimseye birşeyler belli etmiyordum. Ardından çok fazla yıpratan ve tecrübe kazandıran bir ilişki. Ricky... Bunca şeyin üstesinden hep gelmeyi başardığımı düşünüyorum. Gelin görün ki yaşadığım bu şey hiç birine benzemiyor.
Sevmek kolay şey, aşık olmak kolay şey, mutlu olmak, heyecanlanmak.. Bunları devam ettirmek daha da zor. Hiç zorlanmadığım bi ilişki. Saf ve ilklerle dolu bir zaman , sahici mutluluğun tadı. İşte bunlar beni üzüyor. Devamlılığına o kadar çok kaptırmışım ki kendimi. Hiç beklenmedik bir zamanda gelmesi ayrı bir hüzün. Herşey iyiyken bitti. Gerçi bende hala var. Onda da var. Biliyorum. Gözlerinden okunabiliyor. Ustalaşmışım sanırım gözlerinden anlamayı. Devamlı seni seviyorum demese bile ağzı, gözleri hiç bir zaman susmadı. 'Seni seviyorum. Seni seviyorum. Seni seviyorum. Seni seviyorum.......'
İlk zaman konuştuğumuz şeyler bile aklımda. Hatta bana yazdığı tarih , saat ve dakika. (26,06,2013 11,56) 'Bana ilk aşkım deyişi, ilk dinlediğimiz şarkı. Ve daha bir sürü şey. Bunların devamının olmayacağı çok kötü birşey. İnsanı aciz hissettiriyor. Neden terk edildiğimi sormayın. Olabildiğince saçma bir şey. Hani filmlerde derler ya 'Seni hak etmiyorum, kendimle alakalı sorunlarım var, yalnız kalmaya ihtiyacım var.' gibi gibi. Issız adam filmini izleyin. Söylenen bütün laflar bile aynı. 'Hayatıma kimse dahil olsun istemiyorum, kimseninde hayatına dahil olmak istemiyorum' En bomba laf bu bence.
Lafı fazla uzatmak istemiyorum aslında. Zaten beni terk edişini konuştuktan sonra kapının önünde bana nasıl sarıldığının tarifini yapamam. Yaşadığımız şeyin, ona beslediğim duyguların tarifini yapamadığım gibi beni terk edişinde yaşadığımız şeyleri de tarif edemiyorum. Ayrılırken bile hayatımda yapmadığım birşeyi yapıp bağıra bağıra ağladım bir insan yanında. Bunun gururunu yapacak değilim. Sırf gurur yaptım die ileride pişman olacağımı biliyorum çünkü. Uzun zaman sonra birini sevmişken, bağlanmışken ve ona besledğim duygular hala yoğun bi şekilde devam ettiğini bilerek bunu saklayacak değilim. Evet beni terk etti, evet onun yanında ağladım ve beni bitmemesi için yalvardım, ama bunlar hep geçecek olan şeyler. Hayatımın bir köşesinde onu hep iyi hatırlayacağım. İleride belki bir gün yollarımız kesişir ve barışırız bilemem. Belkide çok geçmeden döner geri gelir. Barışır mıyım bilmiyorum ama onun için uykusuz kaldığım gecelerin hesabını sorarım.
Bir hafta oldu ayrılalı. Bugün aynı zamanda tanışmamızın üçüncü ayı. Tanışma günümüzün mutluluğu olacağı yerde beni terk edişine lanet ederek geçirdim bugünü. Ha birde ona bir sürü şey yazdım. Gittim posta kutusuna bıraktım geldim. Hiç yapmadığım şey. Okuduğu zamanki yüz ifadesini merak etmiyor değilim. Ama biliyorum ki bazı şeylerin farkına varmıştır. Pişmanlık, özlem ve daha nicesi. Benim çektiğim acıları oda yaşayacak.Benimle yaşadığı hiç bir şeyi başkasıyla yaşayamayacağının farkına vardığı zaman yazacak belkide bana. Şimdi avutsun kendisini. Başka bedenler. Kimsenin hayatına dahil olmak istemediğini söylese de kendi hayatı olmayışı mahvediyor onu. Sırf ileride bana daha çok bağlanır die belkide ayrılmak istedi. Bilemiyorum.
Aslında bilmekte istemiyorum. Geçti çünkü artık. İlk günkü gibi ağlamıyorum mesela. Fotoğraflarımıza baktığım zaman bile içim cızlamıyor fazla. İlerleyen zamanlarda daha da çok geçecek. Bunca laf söylüyorum ama...
Bana da lanet olsun , şu dakika çağırsa uçarak gideceğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder